بررسی فنوتیپی و مولکولی مقاومت نسبت به ایمی پنم در بین سویه های سودوموناس آئروژینوزای جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان طبی کودکان و سوختگی مطهری

سودوموناس آئروژینوزا یک پاتوژن فرصت طلب است که از عوامل مرسوم عفونت های بیمارستانی میان کودکان و بزرگسالان می باشد این باکتری معمولاً نسبت به آنتی بیوتیک های معمول با مکانیسم های ذاتی یا اکتسابی مقاوم هستند در بیشتر موارد کارباپنم ها مثل ایمی پنم انتخاب نهایی در درمان است بنابراین سویه های مقاوم به کارباپنم در شکست درمانی بسیار مهم هستند. هر تغییر در پورینoprd باعث تغییر در نفوذپذیری غشا می شود و مسبب مقاومت به ایمی پنم می شود. هدف این پژوهش بررسی فنوتیپی و ملکولی مقاومت نسبت به ایمی پنم در میان سویه های سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از کودکان غیر سوختگی بیمارستان مرکز طبی کودکان و بیماران سوختگی بیمارستان مطهری بود. مواد و روش: در طی سال 2011، 72 و 90 نمونه سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب از زخم سوختگی بیمارستان مطهری و نمونه های کلینیکی از کودکان غیر سوختگی مرکز طبی کودکان جمع آوری شد سپس مقاومت آنها نسبت به آنتی بیوتیک های مرسوم سفپودوکسیم، تیکارسیلین، سفتریاکسون، سفوتاکسیم، سیپروفلوکساسین، مروپنم، آزترونام، آمیکاسین، سفتازیدیم و ایمی پنم که همگی از شرکت mast تهیه شده بود و طبق پروتکل clsi2011 و با استفاده از متدkirby-bauer انجام شد. متلالوبتالاکتامازها تولید می شوند در بین سویه های مقاوم به ایمی پنم که با روشddt به وسیله imp/imp+edta بررسی شد.e.coli atcc 25922 وp.aeruginosa atcc27853 به عنوان سویه ی کنترل استفاده شد و بوسیله ی pcr ژن oprd شناسایی شد. نتایج: مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های مرسوم در تست آنتی بیوگرام به این صورت مشاهده شده سفپودوکسیم 3/33% و 93% تیکارسیلین 3/13% و 25/90%، سفتریاکسون 7/27% و 93%، سفوتاکسیم 6/36% و 100%، سیپروفلوکساسین 7/27% و 27/90%، مروپنم 2/32% و 27/90%، آزترونام 2/32% و 8/88%، آمیکاسین 8/28% 3/83%، ایمی پنم 5/15% و 8/70% به ترتیب در سویه های کودکان و سوختگی بود. به وسیله ی روش ddt7 میلی متر افزایش در هاله عدم رشد اطراف imp+edta(0/5m) نسبت به imp به تنهایی بررسی شد. در 4 ایزوله (4/ 4%) و 72/13 ایزوله (18%) از مرکز طبی کودکان در مقایسه با نمونه های مطهری بررسی شد. استخراج dna به روش جوشاندن بود. در بررسی ملکولی به وسیله ی متد pcr bp 1412 که اندازه باند ژن oprd است، بررسی شد. در 8 سویه (8/8%) و 46 سویه (8/63%) از مرکز طبی کودکان و بیمار ستان سوختگی مطهری بررسی شد. جمع بندی: همانند گزارش های نرخ مقاومت imp جهانی، نرخ مقاومت بدست آمده در میان بیماران سوختگی بالا می باشد (8/70%)، اما خوشبختانه این مقدار در میان نمونه های کودکان پایین است (5/15%). به منظور کاهش سرعت نرخ مقاومت دستورالعمل imp در این جمعیت باید به دقت انجام شود. علاوه بر این وجود همزمان دیگر مکانیزم های پلاسمیدی در مقاومت به ایمی پنم باید در مطالعات آتی ارزیابی شود.